کیک شکلاتی یا کیک هویج؟ شمال یا شیراز؟ بگم یا نگم؟ برم یا بمانم؟ مهاجرت کنم یا نکنم؟ بالاخره باید تصمیم گرفت. در حقیقت تصمیم گیری یکی از فرایندهای ابتدایی رفتار انسانی است که طی آن یک گزینه، نظر و یا اقدام در بین سایر گزینه بر اساس شاخص های مشخص انتخاب می شود.
درطول زندگی تصمیم های بسیاری می گیریم، گاهی تصمیم های کوچک و بی اهمیت و ناخودآگاه گاه تصمیم هایی بزرگ با چالش فراوان و با توجه، تمرکز و اضطراب
به طور حتم گرفتن تصمیم های مهم در زندگی نیازمند تمرکز و توجه ،سبک سنگین کردن مزایا و معایب و صرف زمان و انرژی قابل توجه است. البته گاه هم پیش می آید که در لحظه و بی فوت وقت باید تصمیم های مهم اتخاذ کنیم. به هر حال برای اتخاذ تصمیم های مهم با سطح درگیری فکری بالا چند نکته را باید مد نظر قرار داد.
- ابهام: بسیاری از موضوعات و وقایع همواره در ابهام هستند، تا جایی که می توانیم باید با دسترسی به اطلاعات صحیح ابهام را کاهش دهیم. البته این ابهام در بسیاری از موارد به صفر نمی رسد.
- پیچیدگی: عوامل متعدد مرتبط و وابسته وجود دارد که باید به آن ها در قالب یک مجموعه یا منظومه فکر کنیم و اثر هر یک را بر دیگری و بر کل در نظر بگیریم.
- ریسک: پیامدهای تصمیم چقدر بر زندگی ما و سایرین تاثیر دارد.
- گزینه ها: چه گزینه هایی در پیش رو داریم و مزایا و معایب و میزان ابهام اثرهر کدام به چه میزان است.
- مسائل بینافردی: افراد مختلف چگونه به تصمیم واکنش نشان می دهند و چگونه از آن متاثر می شوند.
وقتی درگیر گرفتن تصمیماتی می شویم که این مسائل و ملاحظات را باید طی آن در نظر بگیریم به نحوی وارد وضعیت حل مسئله می شویم. به همین خاطر باید از یک فرایند پیچیده و در عین حال اثربخش و تعریف شده برای رسیدن به نتیجه مطلوب استفاده کنیم.